Kościół Michała Archanioła jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych i najpiękniejszych świątyń Wrocławia, a nawet Dolnego Śląska. Świątynia wyróżnia się wielkim rozmiarem i pięknym akademickim stylem neogotyckim. Co ciekawe, źródła historyczne podają, że ten obiekt był pierwszą dużą świątynią katolicką zbudowaną we Wrocławiu od czasów wcielenia miasta do Prus.
Już w XII wieku na terenie obecnej świątyni znajdowało się opactwo benedyktyńskie św. Wincentego. Ufundował je Piotr Włostowic – możnowładca śląski. Główną świątynią opactwa był kościół pod wezwaniem Marii Panny i św. Wincentego (później św. Wincentego). Niedługo później opactwo powiększyło się o kaplicę św. Michała. W II połowie XII wieku opactwo przejęli norbertanie, którzy rozbudowali klasztor.
Zespół klasztorny funkcjonował aż do 1529 roku, gdy rada miejska zdecydowała o jego rozebraniu. Decyzja ta miała wynikać z zagrożenia ze strony Turków. Na miejscu po czasie zbudowano kościół drewniany, a potem murowany, który możemy podziwiać w tej lokalizacji do dzisiaj.
Kościół św. Michała Archanioła we Wrocławiu na Ołbinie został wzniesiony w drugiej połowie XIX wieku, a dokładnie w latach 1862-1871. Do projektu i prowadzenia budowy został wyznaczony wrocławski architekt Alexisa Langera. Niestety w trakcie budowy zawaliła się jedna z wież, dlatego została ukończona jako niższa, a dokończenie budowy powierzono innemu architektowi – Karlowi Ludecke.
W latach 1922-1923 do kościoła przychodziła modlić się Edyta Stein, która została później kanonizowana. Pod koniec II wojny światowej kościół w dużym stopniu uległ zniszczeniom. Uszkodzenia były tak duże, że postanowiono go wyburzyć, ale w ostatniej chwili salezjanom udało się przyjąć kościół pod swoje skrzydła i go odbudować.
Obecnie niegotycka świątynia jest jednym z największych budynków w stolicy Dolnego Śląska a na niedzielne msze zjeżdżają się mieszkańcy całego Wrocławia.
Tekst: Grzegorz Szein Foto: Zbiory Fotopolska
