Ufortyfikowany do początku XIX wieku Wrocław, oprócz murów obronnych posiadał także kilka bastionów. Jednym z nich jest Bastion Ceglarski – nieistniejący już fragment fortyfikacji miasta Wrocławia, położony tuż przy bulwarze Xawerego Dunikowskiego.
Od XIV wieku znajdowały się tam umocnienia Bramy Ceglarskiej prowadzącej z centrum miasta w kierunku wschodnim. Bastion Ceglarski został zaprojektowany oraz zbudowany w 1585 roku przez Hansa Schneidera von Lindau, niemieckiego architekta i znanego na Dolnym Śląsku fortyfikatora.
Bastion pozostawał niezmieniony do 1807 roku kiedy to rozpoczęto likwidację murów miejskich. Miał murowane kazamaty (schrony, chroniące bastion przed ogniem artyleryjskim), kawalerię (czyli małą wieżyczkę obserwacyjną) i rawelin – wysunięty fragment fortyfikacji chroniący bastion. Podczas przebudowy tego terenu częściowo zasypano kazamaty. Pozostałe zmieniono na magazyny i zlikwidowano urządzenia militarne.
Cały obszar został przekształcony w urocze wzgórze widokowe, które włączono do Promenady Staromiejskiej. Przed rokiem 1880 na wzgórzu często odpoczywał niemiecki poeta romantyczny, pisarz, aktor i reżyser teatralny Karl Eduard von Holtei, który swoją twórczością rozsławił cały Dolny Śląsk. Później wzgórze zostało nazwane na jego cześć – Holtei Höhe (z niem. Wzgórze Holteia).
W czasie oblężenia Wrocławia w 1945 roku w kazamatach Bastionu Ceglarskiego urządzono szpital polowy. Natomiast u podnóża grzebano zmarłych. Po wojnie wzgórze przemianowano na Wzgórze Polskie, na cześć ulicy Polskiej, która znajdowała się w tej okolicy od średniowiecza do roku 1964.
30 grudnia 1970 roku Bastion Ceglarski wpisano do rejestru zabytków. W roku 1972 wykonano schody na dolnym czole bastionu i poddano konserwacji portal, prowadzący do kazamat.
Obecnie Wzgórze Polskie z Bastionem Ceglarskim zajmuje 1,5 hektarowy teren ograniczony ulicami Purkiniego, Garncarską, bulwarem Xawerego Dunikowskiego i Fosą Miejską. Prawie 10 lat temu miejsce zostało odnowione i zagospodarowane. Oficjalne otwarcie Wzgórza Polskiego odbyło się 6 czerwca 2012 roku. Wraz z bastionem został poddany rewitalizacji teren wokół wzgórza.
Wykonano chodniki, małą architekturę oraz nawierzchnie sceny na szczycie wzgórza. Cały obiekt został oświetlony 16 lampami. Można śmiało stwierdzić, że Wzgórze Polskie pełni rolę kolejnej atrakcji Przedmieścia Oławskiego wraz z Panoramą Racławicką, Muzeum Narodowym i Parkiem Juliusza Słowackiego.
Tekst: Grzegorz Szein Foto: Grzegorz Szein / Fotopolska
