Nowy gmach Muzeum Książąt Lubomirskich powstanie u zbiegu ulicy Szewskiej z placem Uniwersyteckim, a dokładnie w miejscu działającego dotychczas parkingu. Po ponad siedmiu miesiącach od złożenia wniosku, inwestor otrzymał pozytywną decyzję w sprawie pozwolenia na budowę.

Wniosek w sprawie pozwolenia na rozpoczęcie inwestycji został złożony przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich 8 kwietnia 2021 roku, natomiast we wtorek (29 listopada) Prezydent Miasta wydał decyzję pozytywną. Nowe muzeum będzie mieć pięć kondygnacji, parking podziemny oraz część magazynową. Za projekt architektoniczny i budowlany budynku odpowiedzialna jest firma WXCA.

 

W lipcu 2020 roku rozstrzygnięto również konkurs na opracowanie koncepcji aranżacji wystawy stałej, która będzie mieściła się na pierwszym piętrze Muzeum Książąt Lubomirskich. Po obradach jury i ekspertów, wyróżnione zostały trzy projekty, na podstawie których zrealizowana zostanie wystawa:

1 Nagroda: Studio 1:1

2 Nagroda: ONTO Kaja Nosal

3 Nagroda: Aleksander Wadas Studio

 

Stanowiące część Zakładu Narodowego im. Ossolińskich Muzeum Książąt Lubomirskich powołano do życia w roku 1823, a dla zwiedzających otwarto kilkadziesiąt lat później (1870). Zlikwidowane zostało przez okupantów podczas II wojny światowej, a ponownie przyłączone do reaktywowanego we Wrocławiu Zakładu decyzją polskiego sejmu w roku 2007.

Działając we Lwowie przez kilka dziesięcioleci (do roku 1940), muzeum było jedną z najważniejszych instytucji kultury na terenach polskich, zachowując status zbiorów prywatnych. Muzealna kolekcja zawierała wiele bezcennych dzieł polskich i zagranicznych artystów – były wśród nich na przykład prace Albrechta Durera czy Rembrandta. Po 1945 roku zbiory muzeum uległy rozproszeniu, ich znaczna część pozostała w muzeach lwowskich, niektóre artefakty znalazły się w innych krajach Europy i Ameryki Północnej. Tylko nieliczne trafiły do Wrocławia – do reaktywowanego po wojnie bez Muzeum Książąt Lubomirskich Zakładu Narodowego im. Ossolińskich i wrocławskiego Muzeum Narodowego.

Obecnie w polskich zbiorach znajduje się zaledwie część dawnej kolekcji. Zachowane i przywrócone po wojnie Zakładowi zbiory przez kilka ostatnich dziesięcioleci były uzupełniane i opracowywane w ossolińskich gabinetach muzealnych. ZNiO prowadzi również stałą i ożywioną współpracę muzealną z instytucjami ukraińskimi, której powstanie nowego budynku muzealnego ma nadać nowy wymiar i nową dynamikę.

 

Wizualizacje: WXCA/ART TRANSPARENT