Jedną z najstarszych i najmniejszych wrocławskich świątyń jest kościół św. Marcina. Budynek znajduje się w zachodniej części Ostrowa Tumskiego. Starszym od niego jest tylko kościół św. Idziego, o którym pisaliśmy we wcześniejszym artykule.

Kościół powstał około 1280 roku w miejscu zamkowej kaplicy z 1149 roku. Świątynia została ufundowana przez księcia Henryka IV Probusa. Miał to być kościół klasztorny Najświętszej Marii Panny, a jednocześnie miał pełnić funkcje dwukondygnacyjnej kaplicy pogrzebowej. W górnej części miały odbywać się msze, a dolna część miała być grobowcem. Jednak w tym samym czasie tuż obok powstawała kolegiata św. Krzyża, więc zaniechano budowę takiej dużej kaplicy. Prace zostały przerwane, a kościół ukończono dopiero w XV wieku. Wtedy więc otrzymał wezwanie św. Marcina.

W XVI wieku kościół został mocno uszkodzony przez uderzenie piorunem. W XVII wieku świątynia przeszła gruntowny remont, a po 1810 roku straciła swoje funkcje sakralne. Wówczas zasypano odnogę Odry oddzielającą Ostrów Tumski i położono tu ulice św. Marcina.

W okresie międzywojennym odbywały się tutaj nabożeństwa w języku polskim oraz działało Polskie Towarzystwo Kościelne. W czasie II wojny światowej, kościół został zniszczony w 80 procentach. Odbudowywano go latami. Nawę pomniejszono do pierwotnych rozmiarów a wnętrze wyposażono bardzo skromnie. W 1983 roku wmurowano przy kościele tablicę upamiętniającą tę świątynię jako stałe miejsce spotkań Polaków z Wrocławia i Dolnego Śląska. W roku 1995 w murach kościoła umieszczono kolejną tablicę pamiątkową “Pięć prawd Polaków” oraz medalion jubileuszowy. Obecnie tutaj dalej odbywają się Msze. Dla zwiedzających świątynia jest czynna w każdą niedzielę o godzinie 10:00.

Tekst/Foto: Grzegorz Szein