Leśnica jest największym wrocławskim osiedlem i łączy w sobie aż 8 innych wrocławskich osiedli – Stabłowice, Złotniki, Marszowice, Ratyn, Mokra, Pustki, Żar i Gajowa (nieistniejące osiedle). Nic dziwnego, że tutaj obecnie mieszka druga po Ołbinie największa liczba mieszkańców – 30 tys a historia Leśnicy łączy wszystkie ciekawe historie osiedli, które razem stanowią największe osiedle we Wrocławiu.

Lissa – tak brzmiała nazwa obecnej Leśnicy przed II Wojną Światową. Lissa została przyłączona do miasta Wrocławia w 1928 roku wraz z sąsiadującymi obok wsiami – Stabłowicami, Złotnikami, Marszowicami, Ratynią, Mokrą, Pustką, Żarami i Gajową. Z Leśnicy pochodził ówczesny burmistrz miasta Karl Mache, dzięki temu decyzja o jej przyłączeniu do miasta została podjęta szybko i sprawnie.

Pierwsze wzmianki o tej miejscowości sięgają początku XIII wieku – wtedy mała podwrocławska wieś nazywała się Lesnitz, a obok znajdował się jeden z licznych zamków Piastów wrocławskich, w którym odszedł wnuk Bolesława Krzywoustego –  Bolesław I Wysoki. Później nazwa kilkakrotnie ulegała zmianie. Na przykład niektóre dokumenty wskazują, że przed niemiecką nazwą Lissa wieś nazywano Lesznem. Warto też dodać, że tereny Leśnicy od dawna były zamieszkiwane głównie przez polską ludność, w związku z czym często do nazwy wsi dodawane było słowo Polnisch – Polnisch Lissa.

Właśnie w Leśnicy 25 grudnia 1933 roku urodził się Joachim Meisner – znany na cały świat kardynał oraz były arcybiskup metropolita Kolonii. Dzięki jego staraniom o polepszenie stosunków niemiecko-polskich został on kawalerem Krzyża Wielkiego Orderu Odrodzenia Rzeczypospolitej Polskiej oraz doktorem honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu.

Podczas II Wojny Światowej Leśnica zapisała się w historii Wrocławia jako osiedle, na terenie którego działał podobóz obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. W leśnickim podobozie znajdowały się więźniowie różnych narodowości, którzy byli zatrudnieni do wznoszenia i obsługi koszar SS. Na terenie podobozu znajdował się jeden duży barak, w którym więziono około 600 więźniów. Miesięcznie umierało tam ok. 40 ludzi. Podobóz został zlikwidowany 23 stycznia 1945. Reszta więźniów została przetransportowana do obozu koncentracyjnego Gross Rosen obok wsi Rogoźnica.

Pomimo tego, że Leśnica obecnie stanowi część Wrocławia, mieszkańcy tego osiedla mogą być dumni, że Leśnica wciąż ma swój herb, który nawiązuje do piastowkiego pochodzenia tej części miasta.

CZĘŚĆ DRUGA: Tutaj

 

Tekst: Grzegorz Szein