Budowa miejskiego pałacu, zlokalizowanego przy ul. Wita Stwosza 26, trwała 6 lat. Był jednym z pierwszych pałaców, który reprezentował formę dojrzałego baroku w odmianie wiedeńskiej, co spowodowało że stał się wzorem dla innych wrocławskich późnobarokowych rezydencji.

Działka, na której powstał Pałac Schreyvoglów mieściła się przy jednym z głównych traktów komunikacyjnych miasta. W połowie XVI wieku wzniesiono na niej kilka kamienic, które jednak wyburzono na rzecz budowy pałacu w latach 1705-1711.

Inwestorem prac był bankier, Gottfried Christian von Schreyvogl, który od 1701 roku posiadał tytuł szlachecki, natomiast już od 1705 roku należał do stanu rycerskiego Rzeszy. Projektantem pałacu był wiedeński architekt Johann Lucas von Hildebrandt, a wykonawcą projektu był Johann Georg Kalckbrenner.

Pałac był barokowym budynkiem murowanym, wzniesionym na planie prostokąta z wewnętrznym dziedzińcem i z dwoma skrzydłami od strony południowej. Elewacja od strony dziedzińca podkreślała reprezentacyjny charakter budowli. We wnętrzu trzykondygnacyjnego pałacu mieściła się bogato ozdobiona sztukaterią klatka schodowa. Okna otoczone były rustykowanymi opaskami, dodatkowo wzbogacone nadokiennikami i podokiennikami. Nad środkowym oknem mieścił się również tympanon z herbem.

Lata 1730-1750

W 1721 roku na terenie rezydencji wybuchł pożar, który zniszczył część pomieszczeń. W latach 1726-1760 pałac należał do hrabiego Churschwandta, a po 1774 do hrabiego Schlabrendorf. Pomieszczenia reprezentatywne, zlokalizowane we wnętrzu budynku frontowego były bardzo często wynajmowane, do 1730 roku mieszkał tam m. in. starosta księstwa wrocławskiego – hrabia Otto Wenzel von Nostiz.

Pod koniec XVIII wieku, właścicielem pałacu został kupiec Gautier, który stworzył w nim fabrykę wyrobów tytoniowych. Około 1800 roku budynek został przebudowany w stylu klasycystycznym, a około 30 lat później, w jego wnętrzach otworzono pocztę królewską. Ostatecznie w 1886 roku budynek został rozebrany, a na jego miejsce wzniesiono nowy budynek Poczty Głównej.

Lata 1860-1880 , Gmach Dyrekcji Poczty, widok od ul. Wita Stwosza na południowy wschód. Tam, gdzie są budynki w tle obecnie jest Galeria Dominikańska.

Po Pałacu Schreyvoglów zachowano tylko portal, który początkowo umieszczono w tylnej elewacji gmachu poczty, a po 1945 roku przeniesiono do kamienicy Rynek 4.

Mapa: LINK

Tekst: CWC
Foto: Zbiory Fotopolska